Sinds 1 januari is de nieuwe Omgevingswet in werking. Eigenlijk zat niemand er op te wachten en was er tot het laatste moment discussie over de invoering ervan. Enerzijds door terughoudendheid voor wat nieuws en anderzijds ook omdat wat we hadden nog niet zo slecht was. Uiteraard duurden procedures soms lang en zat daar verbeterpotentieel.
Kijken we hoe het ging in de eerste maanden met de Omgevingswet, dan valt mij op dat er nog steeds veel onduidelijkheid is. Wat kan er nu met welke procedure? Gemeentes roepen erg snel: dat regelen we wel met een BOPA (buitenplanse Omgevingsplanactiviteit), maar is die procedure wel bedoeld voor een herbestemming bijvoorbeeld of een groter bouwvlak? In het begin moet iedereen wennen aan de nieuwe termen en procedures. Belangrijk is daarom dat bij een project er goed wordt gekeken naar alle opties qua procedure, de leges die daarbij horen en de planning. Niet alle gemeentes kunnen namelijk op dit moment de nieuwe procedures (omgevingsplan) al draaien en duwen initiatiefnemers daarom soms in een andere procedure.
Over vergunningen voor milieubelastende activiteiten worden onder de nieuwe wet ook leges geheven.
Is alles dan kommer en kwel? Gelukkig niet. Veel plannen kunnen nu met een reguliere procedure in plaats van de uitgebreide wat tijd kan schelen. Wel gaat er meer tijd zitten in de voorfase (vooroverleg gemeente, afstemming omgeving e.d.).